Project Description
رله نوعی کلید الکتریکی سریع یا بی درنگ است که با هدایت یک مدار الکتریکی دیگر باز و بسته می شود ، روش کنترل باز و بسته شدن این کلید الکتریکی به صورت های مختلف مکانیکی ، حرارتی ، مغناطیسی ، الکترو استاتیک و… می باشد ، رله دو پایه نرمال بسته و نرمال باز و دو پایه سیم پیچ و یک پایه com دارد ، به این صورت که نرمال بسته همیشه به پایه com وصل است اما اگر ولتاژ سیم پیچ تغییر کند نرمال باز به com وصل و اگر دوباره ولتاژ به حالت اول برگردد نرمال بسته به com وصل می شود ، از آنجا که رله می تواند جریانی قویتر از جریان ورودی را هدایت کند ، به معنی وسیع تر می توان آن را نوعی تقویت کننده نیز دانست.
در گذشته رله ها معمولاً با سیم پیچ ساخته می‌شد و از جریان برق برای تولید میدان مغناطیسی و باز و بسته کردن مدار سود می برد ، امروزه بسیاری از رله ها به صورت حالت جامد ( SSR ) ساخته می شوند و اجزای متحرک ندارند.
در رله های سنجشیِ دقت و حساسیت معینی تعریف می شود تا در موقع تغییر کردن یک کمیت الکتریکی و یا یک کمیت فیزیکی دیگری شروع به کار کند ، چنین رله ای برای مقدار معینی از یک کمیت مشخص تنظیم می شود و اگر آن کمیت از مقدار تعیین و تنظیم شده کمتر و یا بیشتر باشد رله آن تغییرات را می سنجد ، رله سنجشی دو نوع دارد : ساده و مرکب.
رله سنجشی ساده اغلب دارای یک سیم پیچی تحریک شونده می باشد که در اثر تغییر جریان و یا ولتاژ تحریک و موجب وصل شدن کنتاکتی می شود مانند رله حرارتی و رله جریان زیاد و رله فشار کم.
همچنین رله سنجشی مرکب دارای دو سیم پیچی تحریک شونده است که همانند رله ای که نسبت ولتاژ و جریان را می سنجد ، آن قسمت از شبکه را که اتصالی شده است از مدار جدا می‌کند.
در رله ها یک آهنربای الکتریکی وجود دارد که با استفاده از یک ولتاژ کم ، باعث مغناطیسی شدن هسته و حرکت دادن یک صفحه شده و باعث اتصال دو سر ترمینال خواهد شد.
رله را جوزف هنری در سال 1835 میلادی اختراع کرد.